เราจะมี ‘สมาพันธ์จักรยานเอเซีย’ บ้างได้ไหม

เราจะมี ‘สมาพันธ์จักรยานเอเซีย’ บ้างได้ไหม

ศ.กิตติคุณ ดร.ธงชัย  พรรณสวัสดิ์ ประธานชมรมจักรยานเพื่อสุขภาพแห่งประเทศไทย

               วันนี้มีข่าวดีมาเล่าสู่กันฟัง คือ มีกลุ่มคนที่สนใจจักรยานในประเทศต่างๆในเอเซีย กำลังคุยกันถึงการที่จะก่อตั้ง’สมาพันธ์การจักรยานเอเซีย’หรือ  Asian Cycling Federation (ACF) ในลักษณะที่เลียนแบบมาจาก ECF หรือ European Cyclists’ Federation แต่ ACF จะต่างจาก ECF ตรงที่จะเน้นที่ ‘การจักรยานหรือ Cycling’คือเราจะรวมตัวกันไม่ใช่เฉพาะนักจักรยานหรือผู้ใช้จักรยานเท่านั้น  หากรวมเอาเจ้าหน้าที่รัฐ ภาคธุรกิจ นักวิชาการ นักออกแบบ นักวิจัย อาจารย์ เอ็นจีโอ นักขับเคลื่อน ฯลฯ หรือแม้กระทั่งอาจมีนักการเมือง เข้ามาร่วมขบวนด้วย

               งานนี้จริงๆแล้ว เริ่มมาตั้งแต่ปี 2556 ตอนที่ผมไปประชุมนานาชาติว่าด้วยเมืองจักรยาน Velo-City Vienna 2013 ที่จัดโดย ECF ที่กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรีย ผมเกิดไอเดียแวบขึ้นมาว่าชมรมจักรยานเพื่อสุขภาพแห่งประเทศไทย (TCC) ได้ไปเป็นสมาชิกสมทบประเทศแรกและประเทศเดียวจากทวีปเอเชียแล้ว  แล้วทำไมเราไม่ตั้งสมาพันธ์ของพวกเราชาวเอเซียด้วยกันเองล่ะ ผมจึงได้เดินคุยกับคนเอเซียที่ไปร่วมประชุม  ที่จำได้ก็มีจากจีน ญี่ปุ่น สิงคโปร์ เกาหลี และอีกหลายคน ชวนมาก่อตั้ง ACF กัน

               ทุกคนพยักหน้ากันหงึกหงัก ว่าเห็นด้วย

               แต่พอกลับบ้านหลังประชุมเสร็จ  และตามเรื่องไปทางอีเมล์ ปรากฏว่าไม่ได้รับการตอบสนองมากนัก บางคนไม่ตอบอีเมล์  บางคนบอกว่าเป็นเจ้าหน้าที่รัฐ ไม่สะดวกมาร่วม

               มาคราวนี้ไปประชุมเมืองจักรยานโลก Velo-City Global 2014 Adelaide ที่ประเทศออสเตรเลีย เมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 ผมจึงใช้วิธีนัดประชุมเลย คนที่ประชุมมีทั้งนักเคลื่อนไหว นักกิจกรรม เจ้าหน้าที่รัฐ  ที่ปรึกษาองค์กร ฯลฯ และมีคนน่าสนใจอยู่คนหนึ่ง เป็นผู้หญิง ชื่อ วิกกี้ หยัง (Vicky Yang) พ่อเธอเป็นนายกสมาคมผู้ผลิตจักรยานในไต้หวันและเป็นเจ้าของบริษัท GIANT ครับ

               ผมถามเธอว่า ถ้า ACF เกิดขึ้นได้จริง  องค์กรของเธอจะสนับสนุนหรือส่งเสริมไหม เธอตอบแบบมั่นใจและทันทีว่า…แน่นอน

               คราวนี้มันอยู่ที่เราแล้วล่ะ   พวกเราชาวเอเซียจะก่อร่างตัวองค์กรนี้ขึ้นมาเป็นรูปธรรมได้อย่างไร

               พูดถึงรูปธรรม ก็มีคำถามตามมามากมาย มีสำนักงานไหม สำนักงานจะอยู่ที่ไหน ค่าใช้จ่ายเป็นอย่างไร  งบปีล่ะเท่าไร  ใครจะเป็นคนจ่าย  มีค่าสมาชิกไหม จะหางบประมาณอย่างไร  เจ้าหน้าที่จะเป็นใคร  โครงสร้างองค์กรเป็นอย่างไร  จะมีวิสัยทัศน์และยุทธศาสตร์อย่างไรบ้าง  องค์กรนี้จะขึ้นเป็นรูปธรรมเมื่อไร 

              สารพัดคำถาม ที่ฟังแล้วชวนหดหู่ ว่ามันคงไม่เกิดขึ้นเกิดแล้วกระมัง  

              ผมตอบว่าใจเย็นๆ  อเมริกานั้นประกาศเป็นรัฐธรรมนูญมา 200 กว่าปีแล้วว่าทุกคนเท่าเทียมกัน แต่ป่านนี้ยังมีคนไร้บ้าน(Homeless)ในอเมริกาอยู่เลย  และกว่าจะเลิกทาสได้ก็ใช้เวลาเป็นหลายสิบปี 

ศ.กิตติคุณ ดร.ธงชัย  พรรณสวัสดิ์

Print PDF